De vorige les hebben we gezien hoe één allel van de twee, van een bepaald gen, namelijk het allel W ervoor zorgt dat de kleurcellen zich niet delen en niet verspreiden over het kitten. Alles of niets: de cellen 'veroveren' wel de hele vacht van het kitten (ww), of niet (W?). Maar we weten dat er ook katten zijn met kleur en wit. Dat komt door een heel ander genen-paar. Dit wordt aangeduid met S van ' Spotted'. De letterlijke vertaling hiervan is 'gevlekt', maar dat kan verward worden met een tabby-patroon. Daarom noemen we het in Nederland: 'met wit'.

Net als W de kleurcellen stopt en w de kleurcellen zich laat verspreiden, houdt ook S de kleurcellen tegen, en laat s kleurcellen door gaan. Maar, S werkt niet zo krachtig als W: W lijkt op een generaal die het bevel ' stoppen!!' geeft. S lijkt meer op een jengelend kind 'Mam, ik ben zo moe, ik wil een ijsje, ik moet plassen, Mam, ik heb hoooonnggggeeerr'. En dat remt ook af! Kleurcellen met ss lopen lekker door en verspreiden zich over het hele kitten, maar cellen met Ss lopen trager! En dan hangt het ook een beetje van de rest van de cel, van alle andere genen, af hoe ver ze komen: net als sommige ouders eerder zullen toegeven aan het jengelende kind dan anderen, zullen sommige kittens met Ss meer wit vertonen dan andere kittens met Ss.

En - raad eens welke plekken het vaakst wit zullen blijven? Juist, die plekken die het verst van de rug af liggen: de buik, de pootjes!

Een kitten met SS: nou, net als een stel ouders met twee jengelende kinderen! Ze zullen nog minder ver komen! Maar ouders die zeggen 'Niet zeuren, doorlopen' komen met twee jengelende kinderen waarschijnlijk nog verder dan ouders met één jengelend kind die meteen gaan rusten als het kind zegt moe te zijn. En een kitten met SS kan dus meer kleur, en minder wit!, laten zien dan een ander kitten met Ss.

Dat lijkt allemaal mee te vallen, nietwaar? Maar er zijn nog wat bijkomstigheden, die het echt leuk maken!: W 7 - Witverdeling!